Sep 21
“मयसभा” हा सुंदर थ्रेड मराठी कविता प्रेमी ओर्कुट कम्युनिटीवर सुरु आहे.. ते वाचून सुचलेला काही इथे टाकत आहे …
आज कल पिऊनही चढत नाही
पिऊन पिऊन पडलो जरी
तरी अशी एक हि आठवण नाही
जी लाटांसारखी परत परत येऊन काळजाला भिडत नाही
दारूला बेईमान म्हणू आता
की तुझ्या आठवणींना इमानी
शुद्ध राहत नाही कसली तरी
घुमत राहतात मनात तुझीच गाणी
मयखाण्यातला कल्लोळ
घोटागानिक पोटात जाणारे आगीचे लोळ
भान राहत नाही कशाचेच
पीत जातो पीत जातो
दारू मौज नाही राहत मग
जगायची गरज झालीये असा वाटते
कोणी तरी म्हणलेले आठवत राहते
साला, झहर हि झहर को काटता है !
— दीप
“मयसभा 2”
आज खरच एकदा पिउन पाहावि म्हन्तोय
घट्ट आवळून बसलेल्या दुख्खाना
बाजूला करून
त्यांच्यावर थोडसं हसावं म्हणतोय
ऐकलं होत की
ढोस ढोस ढोसली की सगळं काही विसरतं
डोळ्यासमोरच सत्य चित्र काही काळ धुसरत
नको ते गळून जातं
आणि मनाला पाहिजे तेच समोर पसरत
खरा सांगतो आज
दारुडा झालो याचा काडी मात्र गम नाही
फक्त एक गोष्ट सलतेय की एवढी ढोसली तरी साला
तिच्या एका आठवणीच्या नशेइतका इतका पण दम नाही
— दीप
दिनांक २१-०९-२०१०
Tags:
मराठी कविता,
Marathi Kavita,
marathi poems
Feb 19
मी उठायचो
ती बसायची
मी हसायचो
ती रुसायची
मी इंग्लिश ऐकायचो
ती मराठी गाणी ऐकायची
मी action पाहायचो
ती DDLJ मध्ये रमायची
मी perfume दिला तर
ती गजरा आन म्हणायची
गजरा हातात दिला तर
केसात माळ म्हणायची
माळता येत नाही म्हणालो की
माझ्यावर चिडायची
वैताग आहे नुसता म्हणालो कि
रड रड रडायची
रात्री मधेच उठून
ती चारोळीचा sms पाठवायची
आणि नेमका त्याच वेळेस
मला एकही ओळ नाही आठवायची
मी blank sms पाठवला कि
ती माझ्यावर जाम चिडायची
आणि मग दुसर्या online casino दिवशी फोन न उचलून
मला दिवसभर पिडायची
त्या दिवशी मग मी
एकटा होऊन राहायचो
आली असेल तिची चारोळी
म्हणून सारखा फोन पाहायचो
दुसर्या दिवशी पहाटेच तिचा फोन
असे काही तरी घडायचे
चुकले रे माझे सख्या
असे म्हणून तिनेच परत रडायचे
अश्या रडा-रडीला
कारणांची कमी नसते
कोणत्या गोष्टीवरून होईल भांडण
याची कधी हमी नसते
— दीप
Tags:
Marathi Kavita,
marathi poems
Feb 17
मन माझे
माकड
भित्र्यांसमोर शूर
शुरांसमोर भेकड
मन माझे माकड
नाही टिकत एका जागी
असलो जरी हावरा
दाखवतो स्वतःला वैरागी
टोपी चढवतो जरीची
आणि हातात घेतो काठी
आहे मी मस्त कलंदर
फक्त हे दाखवण्यासाठी
सजवले स्वतःला कितीही
घेतले जरी राजकुमाराचे सोंग
सत्याच्या आरशासमोर
करता येईना ढोंग
भासवतो जसा बाहेरून
तसा आतून मी नाही
याचे शल्य काही केल्या
मनातून जात नाही
जगा बरोबर करितो
स्वतःची ही फसवणूक
सुख नाही मनाला
फक्त वरवरची हसवणूक
— दीप
०२/०२/२०१०
Tags:
Marathi K,
Marathi Kavita,
marathi poems
Feb 16
जगण्यासाठी पैसे कमवता कमवता,
आता पैसे कमावण्यासाठीच जगायला लागलोय !
सुखांसाठी असतात पैसे विसरून,
पैश्यासाठी सुखं विकायला लागलोय…..!!
— दीप
Tags:
Charoli
Dec 22
तुझं ते पत्र
जपलेलं
पाकिटाच्या आतल्या कप्यात
अलगद लपलेलं
आज तेच काढून पुन्हा एकदा पाहत होतो
अक्षर जरासी पुसट झाली होती
मनात ठळक कोरली असली तरी
आज ती पुसट झालेली अक्षर
गिरवत आहे
प्रत्येक अक्षर किती ग सुबक , नक्षीकामासारखे
देव स्वताच्या कलाकृतीला काय कमी पडू देणार होता
माझ्या ३ पानाच्या पत्राचं ते पत्रोत्तर
आणि ते लिहिताना माझी झालेली तारांबळ
प्रिय, प्राणप्रिय की श्वास झालेली अशी तू
काय लिहणार होतो मी पहिली ओळ
थोडं लिहले कि पान फाडायाचो
कसा लिहिणार होतो १ पानात
मनातलं सगळं काही
१२ पानाचे झालेलं ते पत्र
शेवटी काटून छाटून अडीच पानाचं केल
तरी धाकधूक होतीच मनात
काही राहिला तर नाही
कळेल का मला काय म्हणायचे आहे ते
काळजातल्या भावनांची xerox काढता आली असती तर किती बरे झाले असते
तुझ्या हातात पत्र देताना थरथरलेला हात
आजही तसाच थरथरत आहे
तुझी अक्षरे गिरवताना
तू पत्रोत्तर लिहावस
बाकी मला काहीच नको
असेच काही तरी मागितले होते मी देवाकडे
तुझ ते पत्रोत्तर
२ ओळींचं
किती सुटसुटीत
तशी तू नव्हतीच कधी गुंतागुंतीची
त्या दोन ओळी
माझ्या पत्राच्या उरलेल्या अर्ध्या पानात तू लिहलेल्या
दीप,
मला विसरून जा
पत्रोत्तर हवं, बाकी काही नको
ऐकला होता देवाने माझ
अर्धे पान कमी पडले अजून मला वाटते
माझ्या तीन पानात तीच ती आहे
हे अर्धे पान रिकामे पाहून
तिला पटले नसेल बहुधा
तरी ती अक्षरे गिरवत आहे
ते पत्र वाचत आहे सारखे
एकंच विचार येत आहे मनात
तू पूर्णविराम द्यायचे विसरलीस की….
तुला तो द्यायचा नव्हता
— दीप
दिनांक २२/१२/२००९
Tags:
Marathi K,
Marathi Kavita,
marathi poems
Jun 12
निजण्याआधी तुज्यावर कविता करायच्या
हे तर आता रोजचंच झालंय
आणि याची कितीही सवय झाली आहे असं म्हटलं
तरी प्रत्येक वेळेस लिहिताना मला भरून आलंय
मी कविता का लिहितो
हे मला खरंच कळत नाही
कारण जिच्यासाठी मी त्या लिहितो
तिच्यापर्यंत त्या कधीच पोहोचत नाही
आणि मनाची परत घालमेल नको
म्हणून मी ही त्या परत वाचत नाही
तुला खरं वाटणार नाही
पण माझ्या कवितेचा प्रत्येक शब्द माझं काळीज जाळतो
तू माझ्या शब्दाकडे नीट पाहिलंस
तर तुलाही कळेल की
माझा प्रत्येक शब्द मूक अश्रू ढाळतो
माझ्या या कविता
मला कधीही न सुटलेलं कोडं आहे
अफाट दुखः दाबलय मनात
कवितेतून बाहेर आलेलं हे फक्त थोडं आहे
आज वाटलं की अश्रूंच्या शाईनेच कविता लिहावी
तसेही डोळ्यातून ते आज काल आटता-आटत नाही
हे ऐकून अश्रूही आज बोलले
म्हणाले, मनात घुसमट होते म्हणून बाहेर येतो
तर आता तुला तेही पटत नाही
दीपक इंगळे
दिनांक : १०-०६-२००९
Tags:
Marathi Kavita,
Marathi Poem
Jun 01
धुंद मी,
तुझ्या डोळ्यांच्या सागरात
धुंद मी,
तुझ्या केसात खोवलेल्या मोगर्‍यात
धुंद मी,
तुझ्या निखळ हसण्यात
धुंद मी,
तुझ्या खोट खोट रुसन्यात
धुंद मी,
तुझ्या कोमल स्पर्शात
धुंद मी,
casino francais en ligne font-family: “comic sans ms”;”>तुझ्या प्रत्येक हर्षात
धुंद मी,
तुझ्या प्रत्येक भेटीत
धुंद मी,
तुझ्या घट्ट मिठीत
धुंद मी,
तुझ्या आठवणीत
धुंद मी,
तुझ्या सोबत घालवलेल्या प्रत्येक क्षणाच्या साठवनित
Recent Comments